بعضی آدم ها مثل یه آپارتمان اند، مبله و شیک و راحت ، دو روز که توش می شینی دلت می گیره.
بعضی ها هم مثل یه قلعه اند ، خودت رو می کشی تا بری توش بعد می بینی اون تو هیچی نیست جز چند تا سنگ کهنه و رنگ و رو رفته.
بعضی ها هم مثل خونه ویلایی اند ، پات رو که می ذاری تو می فهمی دو روز دیگه باید از اونجا بری .
بعضی ها هم مثل یه دیوار قدیمی کوتاه یه باغ اند ، می ری تو و هی قدم می زنی و باغ تموم نمی شه ، نگاه می کنی ، عطرها رو بو می کشی ، رنگ ها رو تماشا می کنی ، می ری و می ری...
آخری در کار نیست ، به دیوار که رسیدی می تونی دور باغ بگردی ، تازه هر فصلش هم یه جوره...
با شناختی که از خودت داری شما چه جور آدمی هستی ؟
کمی فکر کن ... حتما متوجه خواهی شد که از کدوم هاش هستی نه؟